Vrijwilligerswerk met kids in Boudha

Een korte update:

Na de Medicine Buddha Retreat ga ik met Jess, een meisje van de retreat -uit Australie, naar een guesthouse in Boudha, het tibetaanse gedeelte van Kathmandu. Tijdens de retreat heb ik besloten om gelijk bij de Shechen Clinic op bezoek te gaan om te kijken of ik daar voor 2,5 week nog wat vrijwilligerswerk kan gaan doen. Furgyalmu, het nepalese meisje dat ik in Mongolie had ontmoet, heeft daar gewerkt, en had me aangeraden om daar heen te gaan. De mensen daar zijn onwijs aardig, en Furgyalmu had mijn komst al aangekondigd. De volgende dag kan ik dus al gelijk beginnen in New Life Child Care Home. 10 kinderen tussen 7 en 17 jaar wonen daar. De meesten van hun hebben een ouder verloren, en van een paar ligt een van de ouders op sterven in de Shechen Hospice. Ze wonen daar samen, zonder volwassenen, maar er komen wel dagelijks begeleiders langs om te helpen met huishoudelijke zaken of huiswerk. Ik ga er elke ochtend van 6.30 tot 8.30u en elke middag van 17.30 tot 20.00 heen om ze te helpen met huiswerk en met ze te eten. En tussendoor natuurlijk gewoon veel lol hebben :)

De mensen van de kliniek hebben een aantal jaar geleden de hospice opgericht. Een jaar geleden vonden ze dat ze ook iets wilden doen voor de kinderen van de mensen die in de hospice waren overleden. Dus toen hebben ze het New Life Child Care Home opgericht. Het is nog vrij nieuw, en ze zijn op zoek naar een ruimere locatie en ze willen een begeleider die permanent bij de kids woont. Maar het hele project is afhankelijk van het geld dat ze krijgen van sponsors en donaties. De kinderen hebben allemaal een (westerse) sponsor, die betaalt voor hun onderdak en school. Het is een mooi project, en de mensen van de kliniek zijn echt fantastisch! Ik ben blij dat ik hier ook – al is het maar heel kort – een klein steentje bij kan dragen!

Ondanks dat de kids toch nog steeds kinderen zijn, zijn ze erg volwassen. Ze helpen elkaar, doen ijverig hun huiswerk (als ze dat niet doen dan krijgen ze heel veel straf, kom ik later achter) en zijn erg gedisciplineerd in hun bed opmaken, kleren wassen, enz. enz.
Omdat de Nepal dagelijks 8 uur zonder stroom zit, is er vaak ‘savonds geen licht. Lastig om dan je huiswerk te moeten maken, maar een leuke gelegenheid om in het donker te dansen en te zingen :)

Overdag heb ik genoeg tijd om weer m’n bed in te kruipen en m’n volgende Buddhistische cursus voor te bereiden. Het niveau schijnt nogal hoog te zijn, en eigenlijk weet ik nog amper iets van Buddhisme af... Dus ik stort me overdag in de boeken. Gelukkig zijn er nog veel mensen van de Medicin Buddha Retreat in Boudha, dus er zijn nog veel gezellige ontmoetingen!

Sinds de dag dat we Refuge hebben genomen tijdens de retreat heb ik al last van diarree. Ik dacht toen dat het bij mijn zuiveringsproces hoorde, maar ik blijf er maar last van houden. Op zich heb ik wel het gevoel dat ik nog steeds aan het purifyen ben, en dat voelt wel goed. Ik ben nu 2 x bij een tibetaanse doctor geweest, en die zei dat ik low energy had in mijn nieren, lever en galblaas. Daarom heb ik weinig energie en ben ik dus vaak moe. Ja, dat klopt wel met hoe ik me voel en ook met het verhaal van de sjamaan in Mongolie...

Over een half uurtje ga ik een singing bowl healing session doen. Anita, mijn nederlandse kamergenootje van de retreat heeft het eergister gedaan, en zij zei dat het een hele bijzondere ervaring was. Ik ben erg benieuwd!

Morgen ga ik terug naar Kopan Monastery, voor de 6 weekse Intensive Buddhist Course / Basic Program.

Tot over 6 weken!

http://www.kopan-monastery.com/program.html#10