Medicine Buddha Retreat

Medicine Buddha Retreat in Kopan Monastery, Kathmandu, Nepal


Na 3 nachten in het drukke Thamel in Kathmandu (the Ko San Road van Nepal) te zijn geweest, ga ik naar Kopan Monastery. Het ligt boven op een heuvel, ten noorden van Kathmandu. Afgezien van de vliegtuigen die om de paar minuten over vliegen, de honden en het getoeter van de bussen is het er erg rustig, in vergelijking met Thamel.

De studie waar ik me voor op had gegeven bleek niet zo zeer en studie te zijn, maar echt een retreat. De eerste 3 dagen in halve stilte (‘s ochtends stil en ‘s middags mochten we praten), en de andere 10 dagen waren in volledige Noble Silence. De eerste 3 dagen kregen we les. Nee, niet over medicijnen en ziektes, maar over Karma, Impermanence en Purification. Wat heeft dat in hemelsnaam met “Medicine” te maken??? Ik zie het nog niet helemaal... Maar goed, langzaamaan wordt het duidelijk.

De belangrijkste uitgangspunten van het Buddhisme zijn Karma en Impermanence.
Karma betekent dat alles oorzaak – gevolg, oftewel actie – reactie is. Elke negatieve actie heeft een negatief gevolg, en elke positieve actie heeft een positieve reactie als gevolg. Heel logisch eigenlijk.
Buddhisten geloven dat je al ontelbare levens hebt gehad, en dat je karma mee neemt naar je volgende levens. Dus alles wat je nu “overkomt” is een reactie van je eerdere handelingen, hetzij in dit leven, hetzij in een van je vorige levens. Als je nu bijvoorbeeld vaak iets kwijt raakt, dan betekent dat dat je eerder iets hebt gestolen. Als je nu ziek bent, heb je in een eerder leven andere levende wezens gedood.
Om er voor te zorgen dat je voortaan alleen nog maar goeie dingen gebeuren, moet je dus zorgen dat je nu goed handelt. En om je negatieve karma kwijt te raken, kan je purification sessies doen, bijvoorbeeld de “Medicine Buddha Sessie”. Het komt er op neer dat je 7 Buddha’s (waaronder Medicine Buddha) boven je hoofd in beeldt, en dat je van hun witte nectar ontvangt die alle negatieve energie uit je Body, Speech and Mind haalt. Al je negatieve acties worden dan geheeld, en je ontvangt positieve energie er voor terug. Als dat bij jezelf is gebeurd, dan stuur je de witte nectar naar al je familie, vrienden, vijanden en andere levende wezens, mensen en dieren, zodat iedereen geheeld wordt.

Het klinkt allemaal een beetje “ja ja het zal wel”, maar op de een of andere manier voelt het toch goed om al je negatieve acties te kunnen accepteren, en ze achter je te kunnen laten.

Een ander uitgangspunt is Impermanence. Het feit dat alles een begin en een eind heeft. Alles, en dus ook het leven. We mediteren vaak over leven en dood. “Wat als je weet dat je vandaag dood gaat?” en “Wat als je weet dat een dierbaar familielid of een dierbare vriend vandaag dood gaat?”. Is het goed, heb je gedaan wat je wilde? Of heb je spijt van dingen die je gedaan hebt of dingen die je juist niet gedaan hebt? Iedereen weet dat die uiteindelijk een keer zal sterven, maar verdringt dat idee ver weg. Maar we weten niet wat er over 10 minuten, 10 weken laat staan over 10 jaar gebeurt. We weten niet zeker of we morgen wakker worden...

Het heeft dus weinig zin om lang stil te staan bij negatieve gebeurtenissen, of dingen waar we spijt van hebben. Hoe wil je je kostbare tijd besteden? Daar gaat het om...

Tijdens de retreat heb ik mijn hele leven opnieuw voorbij zien komen. En dat was lang niet altijd even prettig... Ik realiseer me dat ik lang niet altijd even aardig ben geweest en sommige mensen in mijn directe omgeving hebben het zwaar te verduren gehad. Ja, daar heb ik enorm veel spijt van. Ik had het graag anders gedaan, maar helaas kan ik de tijd niet terug draaien...
Nu heb ik het geaccepteerd voor wat het is, of was eigenlijk. Ik probeer zo veel mogelijk liefdevol te zijn naar mijn omgeving, alhoewel dat nog lang niet altijd even makkelijk is. In de groep zitten een aantal mensen die me regelmatig irriteren, en waar ik mijn geduld en mededogen dus goed op kan oefenen :)

Op een dag nemen we “refuge”, wat betekent dat we voor 1 dag beloven om niet te doden, niet te stelen, niet te liegen, geen alcohol te drinken en en geen sex te hebben. Die laatste 2 zijn erg makkelijk als je in een klooster verblijft, en niet liegen is ook makkelijk als je niet mag praten. Alhoewel je in gedachten nog wel kan liegen tegen jezelf... Jezelf voor de gek houden is ook een vorm van liegen...
De dag was bijna voorbij, en tijdens de laatste sessie voel ik iets op m’n hand. In een reflex sla ik, en PATS, mug dood... Pielekes...
Ik voel me echt heel slecht. Zelfs voor 24 uur lukt het me niet om een belofte vol te houden... En het is waar, als je een belofte hebt afgelegd, dan telt het dubbel zo hard als je ze breekt...

Ik realiseer me dat de meeste dingen in een onbewaakt moment gebeuren. Zonder na te denken komen er negatieve gedachtes op en heb je er al iets slechts uitgeflapt.
Dus ik laat mijn zelfmedelijden (ow ik ben zo slecht dat ik een mug heb gedood en dat ik me niet aan een belofte kan houden) gaan, dat heeft tenslotte toch weinig nut, die mug gaat er niet weer van leven. Maar het is wel een eye-opener voor me geweest. Dat ik veel bewuster wil zijn van mijn handelingen. Sneller bewust van mijn gedachtes en reacties, en dan bewust kiezen of dit een gedachte of reactie is die ik wil. Zodat ik niet weer een onschuldige mug dood :)

De Retreat was erg goed, het voelt opgeruimd, alsof ik opnieuw kan beginnen. Of eigenlijk, verder kan gaan met de goeie dingen.
Ik geloof nog steeds niet echt dat je met bidden de wereld kan verbeteren. Ik heb bij veel dingen in het Boeddhisme nog mijn vraagtekens.
Maar goed, het is nooit te laat om je eigen leven te beteren. Vandaag kan zo maar je laatste dag zijn :)

PS
Mocht dit “per ongeluk” mijn laatste dag zijn, ik ben gezuiverd. No regrets. Het is goed :)