Een bijzonder bezoek aan een sjamaan - Reisverslag uit Ulaanbaatar, Mongolië van Timea Hoek - WaarBenJij.nu Een bijzonder bezoek aan een sjamaan - Reisverslag uit Ulaanbaatar, Mongolië van Timea Hoek - WaarBenJij.nu

Een bijzonder bezoek aan een sjamaan

Door: Timea

Blijf op de hoogte en volg Timea

08 Juni 2010 | Mongolië, Ulaanbaatar

Dinsdag 08 juni 2010

Omdat ik toch echt nog heel graag naar een echt sjamaan wil – die fortune teller was grappig, maar meer ook nie – doe ik nog een poging bij Dolma Ling, het centrum waar ik les geef. Ik vraag de manager, en zij weet dat de chauffeur een aantal hele goeie sjamanen kent. Dankzij hun hulp gaat het vandaag dan toch nog gebeuren!

Samen met Doko – als tolk – en Heidi, ga ik naar de sjamaan. Volgens de chauffeur de beste die er is! Hmm, ik begin een beetje zenuwachtig te worden, want sjamanen kunnen veel over je vertellen, zonder dat je zelf ook maar iets hoeft te zeggen... De chauffeur brengt ons naar een appartement in een flatgebouw. OK... domper, ik dacht dat we naar een ger zouden gaan, maar nee, mijn verwachtingen waren verkeerd, we zitten gewoon in een klein kamertje in een flatje. Er staat een klein soort van altaartje, en de vrouw blijkt de sjamaan te zijn, ziet er ook al nie zo sympathiek uit. Zou dat typisch voor sjamanen zijn? Ze kijkt een beetje nors... De man heeft alleen een broek aan. Zijn ontblote bovenlichaam geeft ook een beetje een rare indruk. Alsof we ze storen of zo... Anyways... Nog voordat het ritueel echt is begonnen zegt de vrouw al dat ik dingen in de toekomst kan zien. Zo zou ik het niet helemaal willen zeggen, maar ik ‘weet’ inderdaad wel regelmatig dingen die achteraf ook zo gebeuren... Mijn nuchtere eerstziendangeloven idee is gelijk verdwenen. Deze vrouw ‘ziet’ echt dingen! Ik ben echt heeeel benieuwd!

Terwijl we op de grond zitten te wachten en koffie krijgen, kleedt de vrouw zich aan in een groot gewaad met allemaal lange kleurige soort van rasti slierten, belletjes en ander soort van versiersel. Ze trekt grote laarzen aan en ze zet een grote soort van hoed op haar hoofd, ook met allerlei versiersels en zwarte slierten die haar gezicht bedekken. Ze vraagt ons of we contact willen maken met de zwarte of de witte geesten. De zwarte zijn de negatieve, en de witte de positieve. Heidi en ik zijn het er gelijk over eens dat we voor de positieve spirits gaan! Dan sturen we de chauffeur – echt een schat van een man – naar de winkel. Voor het ritueel hebben we namelijk een fles wodka, 2 flesjes bier en een pak melk nodig. Ik ben nog een beetje sceptisch, want ik trek al gelijk de conclusive dat meneer en mevrouw vanavond een leuke avond hebben. Maar goed, het zal er wel bij horen...

Inmiddels heeft de man het altaartje klaar gemaakt met kaarsjes en offers. Het duurt allemaal best lang, maar iemand had me al verteld dat het ritueel uren kan duren, en dat de sjamaan moet wachten op het juiste moment om contact te maken met de spirits. De man en de vrouw roken de hele tijd sigaretten, beetje vies, maar goed...

Uiteindelijk is alles en iedereen klaar, en begint de sjamaan al luid trommelend en stampend een lied te zingen. Dit is om de geesten op te roepen. Ik begrijp nu ook dat de wodka echt voor het ritueel bedoeld is, want de sjamaan giet het over de trommel, over haar hoofddeksel, haar mantel, en terwijl ze nog steeds aan het zingen is, moeten Doko, Heidi, de chauffeur en de dochter van de sjamaan om beurten kleine schaaltjes met een mix van bier, wodka en melk uit het raam gooien, in oostelijk, zuidelijk en westelijke richting. Het altaar staat naar het noorden gericht. Ik hoef dat niet te doen want ik ben als eerste aan de beurt. Als de sjamaan klaar is, gaat ze zitten, en gebaart me tegenover haar plaats te nemen. Haar stem is ineens heel anders, en ik realiseer me dat het niet meer de vrouw is die praat, maar dat het de spirits zijn die nu praten. Ze praat in een raar taaltje, en de man vertaalt naar het mongools, en Doko naar het engels.

Tijdens het ritueel moet ik verschillende malen mijn naam zeggen, en de sjamaan drinkt elke keer een mix van de wodka, bier en melk.

Wat ze me vertelt is het volgende:

‘Ik heb geen gezin. Omdat ik niet wil. Mannen komen en gaan.’ Nou dat is gelijk al een rake start :) Dit is beslist andere koek dan de waarzegster van een paar dagen geleden...

‘Ik ben rijk in mijn geest, in Boeddhisme, en ik ben goed in mijn werk. Ik kan dat, ga er mee door, ben erg succesvol, maar economisch gezien gaat het erg slecht. Ik zal erg succesvol en gerespecteerd zijn, maar ik zal er geen geld aan verdienen.’ Interessant! Dat is precies mijn insteek. Non profit coachen, of bijvoorbeeld tegen kost en inwoning als vrijwilliger werken. Wel beetje jammer dat ze me bevestigd dat ik financieel arm zal zijn haha.

‘Na 5 jaar zal alles rond komen, wat werk betreft. Ik heb nu een hoop ideeen, maar het is nog niet geconcentreerd. Over 5 jaar realiseer ik mijn ideeen en wordt het een succes.’ Eigen coachingsparktijk? Stervens- en rouwbegeleiding? Een non-profit plek creeren waar mensen spiritueel kunnen ontwikkelen? Ja, ik heb inderdaad genoeg ideeen voor de toekomst!

‘In politiek kan ik een hoop geld verdienen. Nu moet ik geld verdienen, want dat heb ik niet...’ Ja klopt, ik moet zeker geld gaan verdienen, maar politiek zie ik nog nie zo zitten...

‘Mijn grootouders waren erg religieus. Aan mijn vaders kant was er een persoon een groot spiritueel leider.’ Dat moet ik nog eens uitzoeken...

‘Ik heb ‘low energy’, vermoeid, mijn handen en voeten zijn altijd koud. Mijn hartsysteem heeft moeite om mijn bloed op te warmen, en genoeg bloed door mijn lichaam te laten stromen. Ik heb soms hoofdpijn, en problemen met mijn hart, nieren, rug, knieen, buik, gas in mijn buik, en een klein probleem met ‘the place that makes the baby’. Druk op mijn ogen, gevoelige ogen.’ Tja, klopt toch wel weer...

‘Een ex-vriendje is getrouwd met een slecht persoon, heeft kinderen. Die relatie en negatieve energie moet ik los laten.’ Dit is het eerste moment dat ik even niet zo goed weet waar het over gaat, of in dit geval, over wie. Wellicht mijn relatie in Frankrijk? Ja die heeft me zeker een hoop negatieve energie gebracht, maar uiteindelijk heeft dat me toch ook gebracht waar ik nu ben... Voor mijn gevoel heb ik dat helemaal afgesloten, maar wellicht dat er onbewust toch nog iets negatiefs is blijven hangen... Kweenie...

‘Ik ben een erg spiritueel persoon, dus ik kan makkelijk negatieve energie/beinvloeding van me af houden.’ Ja voor mijn gevoel klopt dat wel. Snap het alleen nog steeds niet waar dat stukje over ex-vriendje nou ineens vandaan kwam...

‘Ik zag onlangs een zwarte vogel, en vanaf dat moment wilde ik heel graag een sjamaan zien.’ Ja, dat zou kunnen... (frappant is wel, dat onderweg van Ulaanbaator naar de grens met China, ik vanuit de trein, midden in de woestijn ineens een grote zwarte vogel op een paal zie zitten... Bye spirits...)

Na het gedeelte over mijn lichaam voelt de sjamaan mijn polsen, en geeft me een nogal harde hoofdmassage. Dan wordt mijn vest uitgetrokken, en jawel, ook mijn t-shirt moet uit. Ehum.. ja ik zit nu half naakt voor een sjamaan die mijn rug masseert, met de man – ook (nog steeds) half naakt naast me, en Doko, Heidi en de chauffeur als publiek... OK, concentreer op de massage... Gelukkig heb ik mijn ogen dicht haha. Als ik mijn kleren weer aan mag doen, voel ik me weer wat prettiger, totdat de sjamaan ineens mijn t-shirt en bh naar beneden trekt en een mondvol wodka/bier over mijn borst spuugt! Ik schrik me wild! Dan zet ze een schaaltje met wodka/bier/melk-mix op haar trommel, en terwijl ik mijn naam zeg, end e sjamaan wat brabbelt, gooit ze ineens het schaaltje de lucht in. Het vliegt over mijn hoofd door de lucht en komt achter me op de grond terecht. Met de open kant naar boven. Dat betekent ‘good luck’ voor mij. Gelukkig :)

Als ik dan denk dat ik alles gehad heb, maakt de sjamaan nog een drankmixje voor me. Ik moet opstaan, en met Doko, de sjamaan en de man ga ik naar de wc. Terwijl de man de sjamaan helpt om te plassen, sta ik naast de wc – met mijn rug naar de plassende sjamaan – en jawel, smeert Doko mij in met het wodkamixel. Armen, t-shirt omhoog: buik, borst, oksels, rug, t-shirt weer omlaag, en inmiddels zijn de sjamaan en de man gelukkig vertrokken naar de andere kamer. Broek naar beneden – dit wordt echt heeel intiem – billen, voorkant, benen... Nu moeten Doko en ik toch wel erg lachen hahaha, maar goed, part of the deal hahaha Pffiew Doko is klaar, en met een pokerface loop ik weer terug naar de kamer haha. Daar staat een ander schaaltje klaar, en ik moet 31 stappen naar het zuiden doen, en dan moet ik wat zeggen en de drank naar buiten gooien.

Dan is mijn gedeelte eindelijk klaar, en is Heidi aan de beurt en kan ik even bijkomen van het hele ritueel! :)

Als Heidi en Doko ook aan de beurt zijn geweest, is het tijd voor de spirits om te vertrekken. De sjamaan doet haar dans/zang weer, en om de beurt moeten we weer een schaaltje met de laatste restjes van de drank door het raam naar het oosten en westen gooien. Ook de schaaltjes met de offers op het altaar vliegen de ramen uit. Als de spirit is vertrokken krijgt de vrouw haar normale stem weer terug, en dan is het hele ritueel afgelopen.

Ik ben erg onder de indruk van wat de sjamaan mij allemaal verteld heeft. Er zit zoveel waarheid in!
Ook voor Heidi was het erg heftig. Ze kreeg bijvoorbeeld te horen dat ze een eerdere keer in Mongolie een steen uit de natuur had gepakt, en daarmee de natuur had ontregelt. Dit bracht haar negatieve energie, en nu moet ze iets terug doen aan de natuur, een soort van sorry zeggen. Om het goed te maken. Ook kreeg ze te horen dat ze er lichamelijk erg slecht er aan toe was. Iets wat ze al wel wist, maar toch erg geschrokken om het nu nog een keer bevestigd te krijgen. Allemaal negatieve energie van foute relaties/werk/enz, dat nu haar lichaam aantast... Ook kreeg ze te horen dat ze een natuurmens is, van de bergen houdt, en werk als bijvoorbeeld tourguide kan doen.

Ik ben echt heel blij dat ik zo op de valreep – 2 dagen voordat ik Mongolie uit moet – nog de kans heb gekregen om een sjamaan te zien en dit bijzondere ritueel mee te mogen maken!


  • 17 Juni 2010 - 18:31

    Sandra:

    Hoi Timea,

    De afgelopen 3 jaar heb ik sjamanisme gedaan, dus ik vond jouw ervaring me de sjamaan interessant om te lezen. Hoe voel je je nu? Heeft het je goed gedaan?
    Weet wel dat dit soort dingen nog lang na kunnen werken, zelfs maanden later kunnen dingen je opeens duidelijk worden.

  • 17 Juni 2010 - 19:05

    Jantina:

    Wat een verhalen. Afwisselend krijg ik kippenvel, raak ik ontroerd of zit te schateren van de lach....o, o, Timea, wat maak je veel mee!!!
    Geniet van het prachtige Nepal!!!
    Liefs

  • 17 Juni 2010 - 21:00

    René:

    Heyz Timea,

    zo nuchter als we zijn, zo verbijsterd zijn we na een ontmoeting met iemand die contact heeft met de geestenwereld.

    Men mag gerust sceptisch zijn (was ik ook), totdat je het zelf mee maakt.

    En dan is er maar een woord wat van toepassing kan zijn voor diegene die het contact mogelijk maakt, en dat is respect....

  • 27 Juni 2010 - 11:55

    Charda:

    Prachtig verhaal, soms wel schokkend voor je.
    Voor mij hier in het westen ongelooflijk dit soort dingen mee te kunnen maken.
    Ik heb genoten van je verhaal.Liefs Charda

  • 18 Februari 2015 - 18:55

    Miriam:

    In oktober ga ik naar mongolie.
    Mag ik informatie over de sjamaan waar je bent geweest?

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Timea

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 2731
Totaal aantal bezoekers 73264

Voorgaande reizen:

01 Februari 2010 - 05 Februari 2011

Back to Asia, 2010

08 December 2007 - 22 November 2008

Mijn eerste reis, Azie 2008

Landen bezocht: